رمضان، که «ماه خدا» و «بهار قرآن» نام گرفته، فصل جدیدی در عبادات سالانه انسان های مؤمن و ماه نزول آیات شریفه قرآن است که خداوند به آن اشاره دارد: «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِیَ أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًی لِلنَّاسِ»؛ [ماهِ رمضان، ماهی است که قرآن، برای راهنمایی مردم، در آن نازل شده است.] چنان که در آیه دیگری می فرماید: «اِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ» [ما آن (قرآن) را در شب قدر نازل کردیم!]
«قدر»، از لیالی ماه مبارک رمضان، که نزول قرآن در آن واقع شده و از آن به «لیلة مبارکة» نیز تعبیر گردیده، شب تعالی و صعود به قلّه کمال انسانی است که خداوند آن را برای انابه همه حق جویان، بخصوص پیروان اهل بیت علیهم السلام، فراهم آورده و تلاوت قرآن را در آن شب و در دیگر ایّام به همراه دیگر اعمال صالح، تجارتی بدون ضرر و زیان برای انسان های مؤمن می داند که سبب رستگاری آنان می گردد؛ چنان که می فرماید: «إِنَّ الَّذِینَ یَتْلُونَ کِتَابَ اللَّهِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِیَةً یَرْجُونَ تِجَارَةً لَن تَبُورَ»[کسانی که کتاب الهی را تلاوت می کنند و نماز را برپا می دارند و از آنچه به آنان روزی داده ایم پنهان و آشکار انفاق می کنند، تجارتی(پرسود و) بی زیان و خالی از کساد را امید دارند.
مقصود از «تلاوت آیات» از منظر امام صادق علیه السلام فهم مراد خدا و عمل بدان ها و امید به وعده های الهی است؛ چنان که در روایت تفسیری از آن حضرت در ذیل آیه
«الَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاَوَتِه»
[کسانی که کتاب آسمانی به آنها داده ایم آن را چنان که شایستۀ آن است می خوانند]
آمده است که:
«یُرتّلونَ آیاتَهُ و یَتفهَّمونَ معانیَه و یَعملونَ بِاَحکامِهِ و یِرجونَ وعدَه و یَخشونَ عذابَهُ و یَتمثَّلونَ قِصصَهُ.» [آيات آن را صحيح مى خوانند و مراعات وقف و وصل و ساير آداب قراءت را مى نمايند. و در معانى آن دقّت مى كنند و به احكام آن عمل مى كنند. و به وعده هاى آن اميدوارند و از عذاب های آن مى ترسند. از قصّه هاى آن عبرت مى گيرند.
بخش قرآن و حدیث تبیان کردستان
0.png)